Przejdź do treści Wyszukiwarka Kontakt

1933

Spis Treści

1933 – dozór techniczny nad zbiornikami pod ciśnieniem

Coraz szersze i coraz powszechniejsze stosowanie kotłów parowych pokazało wyraźnie, jak niebezpieczne potrafi być wysokie ciśnienie pary. Zaczęto zdawać sobie sprawę, że równie niebezpieczne może być błędna konstrukcja lub niewłaściwe użytkowanie zbiorników, które zawierają gazy wybuchowe o ciśnieniu, przewyższającem atmosferyczne. W związku z powyższym pojawiła się potrzeba wprowadzenia nadzoru nad zbiornikami pod ciśnieniem. Uregulowała to ustawa z dnia 24 marca 1933 r. o nadzorze nad zbiornikami pod ciśnieniem.

Ustawa o nadzorze nad zbiornikami pod ciśnieniem powierzyła wydawanie przepisów o budowie i stanie technicznym zbiorników ciśnieniowych, jak również nadzór nad ich wykonywaniem Ministrowi Przemysłu i Handlu. Osobno jednak potraktowano zbiorniki ciśnieniowe stosowane na kolei – w tym przypadku przepisy zarówno o budowie, jak i używaniu, a także o przewozie kolejami wszelkich zbiorników objętych ustawą wydawał Minister Komunikacji, który pełnił też nadzór nad tymi zbiornikami.

Ustawa i wydane do niej rozporządzenia zniosły obowiązujące do tej pory przepisy, które nie były jednak przepisami polskimi, ale byłych państw zaborczych. W województwach zachodnich były to rozporządzenia policyjne w sprawie wytwarzania, przechowywania i używania acetylenu oraz w sprawie magazynowania karbidu (wydane na podstawie aktów prawnych Rzeszy z 1883, 1850 i 1905 r.). W województwach południowych i cieszyńskiej części województwa śląskiego stosowano rozporządzenie ministerstw handlu, spraw wewnętrznych, robót publicznych i kolei żelaznych Austro-Węgier z 10 września 1912 r. dotyczące wyrobu i używania acetylenu i obrotu karbidem. Z kolei w województwach centralnych i wschodnich obowiązywały przepisy o używaniu acetylenu oraz o przechowywaniu i sprzedaży karbidu zatwierdzone przez ministra finansów Rosji w 1904 r.

Zbiorniki objęte przepisami ustawy o nadzorze nad zbiornikami pod ciśnieniem stosowano w tym czasie coraz powszechniej w kolejnictwie i przemyśle stoczniowym. Stosowany do spawania acetylen wykorzystywany był przy budowie, modernizacji i naprawach lokomotyw, wagonów, infrastruktury kolejowej, ale też przy budowie i naprawach statków.